Pages

Wednesday, July 18, 2007

အာဇာနည္ေန႕ ဒို႕မေမ႕ (သို႕မဟုတ္) ၁၉ ဇူလို္င္ မေမ႕ႏုိင္




ဘာသာေရး၊ ႏိုင္ငံေရး၊ ပညာေရး၊ လူမႈေရးစသည္႕ ေရးရာ အျဖာျဖာႏွင္႕ ပါတ္သက္၍ ႏိုင္ငံအသီးသီးတြင္ မိမိတို႕ ႏိုင္ငံဆိုင္ရာ အထိမ္းအမွတ္ေန႕ ထူးေန႕ျမတ္မ်ားစြာ ရွိသည္႕ အတိုင္း အျမတ္တႏိုး က်င္းပေလ႕ ထိန္းသိမ္းေလ႕ ရွိၾကသည္။ Globalization ျဖစ္လာသည္႕ အတြက္ တျခားႏိုင္ငံမ်ားဆီမွ အေလးအျမတ္ျပဳျခင္း၊ တန္ဖုိးထားျခင္းတို႕ႏွင္႕ ယွက္ႏြယ္ေသာ ေန႕ထူးေန႕ျမတ္မ်ားျဖစ္သည္႕ ခ်စ္သူမ်ားေန႕၊ အေဖေန႕၊ အေမေန႕၊ ကမာၻ႕ ၾကက္ေျခနီေန႕၊ ကမာၻ႕ ဘေလာ႕ဂ္ေန႕ စသည္ျဖင္႕ စိမ္႕၀င္လာေသာ ေန႕ ရက္မ်ားတစတစ မ်ားျပားလာသည္ႏွင္႕ အမွ် က်မတို႕ ဇာတိေျမ အမိႏိုင္ငံေတာ္မွာလည္း ေလးစားဖြယ္၊ ျမတ္ႏိုးဖြယ္ေကာင္းတဲ႕ အစဥ္အလာႏွင္႕ တကြ သမိုင္း၀င္ျဖစ္ရပ္မ်ား၊ သမိုင္း၀င္ပုဂၢိဳလ္နဲ႕ ပါတ္သက္တဲ႕ သမိုင္းဆိုင္ရာ ေန႕ထူးေန႕ျမတ္မ်ားကို ေမ႕ထားဖို႕ မသင္႕ ပါဘူး။

ကိုပုထုဇဥ္ကသူ႕ ရဲ႕ ပို႕စ္တစ္ခုထဲက မွတ္ခ်က္မွာ ေျပာဖူးတယ္ “ဆဲဗင္းဇူလိုင္လို ေန႔မ်ိဳးကို မွတ္မိေနရတဲ့ အဓိကအေၾကာင္းရင္းကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ မမွတ္မိေအာင္ သမိုင္းမွာ အေသအခ်ာ အာဏာနဲ႔ ေဖ်ာက္ဖ်က္ခံထားရတဲ့ ေန႔မို႔လို႔ကို မွတ္မိတာပါပဲ။

ဥပမာေပးရရင္ ထိုင္းႏိုင္ငံသားေတြက သူတို႔ ဘုရင္မင္းျမတ္ရဲ႕ ေမြးေန႔ကို မမွတ္မိရင္ ဘာျဖစ္မလဲ၊ ဘာမွမျဖစ္ဘူး။ ဘုရင္ကို စိတ္ထဲက အၿမဲေလးစားေနရင္ ၿပီးတာပါပဲ။ ေမြးေန႔ဆိုတာ ႏွစ္တစ္ႏွစ္ထဲက ေန႔တစ္ရက္ပဲ၊ ဘာျဖစ္လဲေပါ့။ အဲဒီေမြးေန႔ကို ကိုယ္မမွတ္မိရင္ မွတ္မိတဲ့လူေတြ၊ အဖြဲ႕အစည္းေတြ အမ်ားႀကီး ႐ွိပါတယ္၊ သူတို႔ေတြက ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း လြတ္လြတ္လပ္လပ္နဲ႔ တႏိုင္ငံလံုးမွာ လႈံ႕ေဆာ္ခြင့္ ႐ွိလို႔ လံႈ႕ေဆာ္ရင္ ေမ့ေနသူမ်ားလည္း သတိရမွာပဲ၊ ဒီအစဥ္အလာ အျဖစ္အပ်က္ကလည္း ေပ်ာက္ပ်က္သြားမွာ မဟုတ္ဘူး၊ သမိုင္းစာမ်က္ႏွာေတြ ေပၚမွာ႐ွိေနမွာပဲ၊ ျပ႒ာန္းစာအုပ္ေတြထဲမွာလည္း ေနရာေပး ေဖာ္ျပခံေနရတာပဲ။ အဲဒီေတာ့ ထိုင္းႏိုင္ငံသားေတြက ထိုင္းဘုရင္ေမြးေန႕ကို မွတ္မိဖို႔ အထူးအားထုတ္ေနစရာ မလုိဘူး၊ ေမ့လည္း ကိစၥမ႐ွိဘူး၊ It makes little difference, so they can afford to forget it.

ဆဲဗင္းဇူလိုင္၊ ကိုဖုန္းေမာ္ေန႔ စတဲ့ေန႔မ်ားၾကေတာ့ လံုး၀ မတူေတာ့ဘူး။ မ်ိဳးဆက္သစ္လူငယ္ေတြက ဒီလိုေန႔မ်ိဳးေတြကို မသိေလေကာင္းေလ၊ သိၿပီးသူေတြလည္း မမွတ္မိေလ ေကာင္းေလဆိုၿပီး သမိုင္းကေန ေဖ်ာက္ဖ်က္ပစ္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနတဲ့ အာဏာပိုင္ေတြ႐ွိတယ္၊ ဒီအေၾကာင္းေတြ ဘယ္ျပ႒ာန္းစာအုပ္မွာမွ မပါဘူး။ တႏိုင္ငံလံုး ထုတ္ေ၀ခြင့္ရေနတဲ့၊ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေရာင္း၀ယ္ေနတဲ့ စာအုပ္ေတြထဲမွာ အေရးတယူ ေဖာ္ျပခံရတာ မ႐ွိဘူး။ အဲဒီေတာ့ ဒီလို အျဖစ္အပ်က္ေတြကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ကမွ မမွတ္မိရင္ အနာဂတ္မွာ ဘယ္သူကမွ မွတ္မိမွာမဟုတ္ဘူး၊ သမိုင္းကေန တခါတည္း ေပ်ာက္သြားမွာပဲ။ တနည္းေျပာရင္ ဒီလို ဆဲဗင္းဇူလိုင္လို အျဖစ္အပ်က္မ်ိဳးဟာ “စာမ်က္ႏွာေပၚ အတင္မခံရတဲ့ သမိုင္း” ျဖစ္တဲ့အတြက္ “ႏွလံုးသားထဲမွာ ထည့္ကို ထည့္ထားရမယ့္ သမိုင္း” ျဖစ္ေနတယ္။ အထူးသျဖင့္ မ်ိဳးဆက္သစ္မ်ားရဲ႕ ႏွလံုးသားေပၚမွာ ႐ွိေနရမယ့္ သမိုင္းျဖစ္တယ္။ အခုကိစၥမွာ မ်ိဳးဆက္သစ္ေတြကို အျပစ္ေျပာေနတာ မဟုတ္ပါ။ မသိလို႔ မ႐ွိတာ ဘယ္တတ္ႏိုင္ပါ့မလဲ။ သိၿပီးတဲ့ ေနာက္မွာေတာ့ ႐ွိေနေစခ်င္တာပါပဲ။ သူတို႔မွ ဒီအေၾကာင္းေတြကို မမွတ္မိရင္၊ မသိရင္၊ ဒီအျဖစ္အပ်က္ေတြဟာ အသက္ေတြႀကီးလာၿပီျဖစ္တဲ့ လူေဟာင္းေတြနဲ႔အတူ သမိုင္းက တခါတည္း ေပ်ာက္သြားမွာပဲ။ အဲဒါေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔အတြက္ၾကေတာ့၊ It makes a huge difference, so we cannot afford to forget.”

မနက္ျဖန္ ဇူလိုင္(၁၉) ရက္ေန႕ ဟာဆိုရင္လဲ က်မတို႕ အတြက္ မေမ႕သင္႕ မေမ႔ အပ္တဲ႕ က်မတို႕ ႏုိင္ငံရဲ႕ သမိုင္းမွာ အေလးအျမတ္ထားကိုထားရမဲ႕ မ်ိဳးဆက္သစ္မ်ားရဲ႕ ႏွလံုးသားေပၚမွာ ႐ွိေနရမယ့္ သမိုင္း၀င္ အာဇာနည္ေန႕ ျဖစ္ပါတယ္။
ကုိကေဒါင္းညင္သာကလဲ “ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္တကြ ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရးအတြက္ ၾကိဳးပမ္းခဲ့တဲ့ ေခါင္းေဆာင္မ်ား က်ဆံုးခဲ့သည္မွာ ႏွစ္ေပါင္း ၆၀ တိုင္ေတာ့မည္ ျဖစ္ပါသည္။ ထို အာဇာနည္ ၉ ဦးအား ႏွစ္အဆက္ဆက္ ဂုဏ္ျပဳခဲ့သည္မွာ က်ေနာ္တို႔ ၁၉၈၈ ေနာက္ပိုင္း အစိုးရလက္ထက္တြင္ ေမွးမွိန္ကြယ္ေပ်ာက္လုနီးပါး ျဖစ္ခဲ့ပါသည္။ ထိုအာဇာနည္ ၉ ဦးမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၊ ဦးဘ၀င္း၊ မန္းဘခိုင္၊ မိုင္းပြန္ေစာ္ဘြားၾကီး စ၀္စံထြန္း၊ ဦးရာဇတ္၊ ဒီးဒုတ္ဦးဘခ်ိဳ၊ သခင္ျမ၊ ဦးအုန္းေမာင္ႏွင့္ ရဲေဘာ္ကိုေထြး တို႔ ျဖစ္ၾကပါသည္။

က်ေနာ္တို႔ ဘေလာ့ဂါမ်ားမွလည္း ႏိုင္ငံ၏ သားေကာင္းရတနာမ်ား ျဖစ္သည္ႏွင့္ အားေလ်ာ္စြာ ထို အာဇာနည္ ၉ ဦးကို သိတတ္သည္ႏွင့္အညီ ဂုဏ္ျပဳရမည့္ ၀တၱရား ရွိပါသည္။” ဆိုျပီး ေဆာ္ၾသထားပါသည္။

အာဇာနည္ေန႕ ဆိုတာနဲ႕ ပါတ္သက္တဲ႕ အဓိပၸါယ္ဖြင္႕ ဆိုခ်က္ကိုေတာ႕ စာသံေပသံနဲ႕ မေျပာပဲ က်မ ရိုးရိုးရွင္းရွင္း နားလည္ဖူးတာက စြန္႕လႊတ္စြန္႕စားရဲ၍ အာဂသတၱိႏွင္႕ ျပည္႕စံုေသာ သားေကာင္းဇာနည္ေတြကို ဆိုလိုတယ္လို႕ ဟုိးငယ္ငယ္ ၆တန္း၇တန္း ေလာက္တုန္းကထဲက မွတ္သားဖူးတာပါ။ ဒါဆိုရင္ “အာဇာနည္ေန႕ ” ဆိုတာကေရာလို႕ ေမးလာခဲ႕ရင္ က်မတို႕ အဘုိးအဘြားေတြ အဂၤလိပ္နယ္ခ်ဲ႕ လက္ေအာက္မွာ ကိုလိုနီ ကၽြန္သေဘာက္ဘ၀နဲ႕ ေနခဲ႕ ၾကရတုန္းက တိုင္းျပည္လြတ္လပ္ေရးအတြက္ အသက္၊ေသြး၊ေခၽြး နဲ႕ ရင္းျပီး တိုက္ယူခဲ႕ ၾကတဲ႕ တို႕ ရဲ႕ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း အပါအ၀င္ ဒီအာဇာနည္ၾကီး(၉) ဦးဟာ ဂဠဳန္ဦးေစာရဲ႕ မသမာတဲ႕ လုပ္ၾကံမႈေၾကာင္႕ ဇူလိုင္(၁၉) ရက္ေန႕ အတြင္း၀န္မ်ားရံုးမွာ ေသနတ္နဲ႕ ပစ္သတ္လုပ္ၾကံခံရျပီး က်ဆံုးခဲ႕ ရတဲ႕ ေန႕ကို သမုိင္း၀င္အထိမ္းအမွတ္ အေနနဲ႕ အာဇာနည္ေန႕ ရယ္လို႕ သတ္မွတ္ျပီး ႏွစ္စဥ္မပ်က္ အေလးျပဳလို႕ ၀မ္းနည္းဂုဏ္ယူခဲ႕ ရတာကို ၁၉၈၈ မတိုင္မီအထိေတာ႕ အမွတ္တရရွိခဲ႕ ပါတယ္။

ဇူလိုင္လ(၁၉) ရက္ေန႕ ေရာက္တုိင္း မနက္ ၁၀း၃၇ မွာ ဥၾသသံဆြဲျပီး လမ္းထဲ၊ ရပ္ကြက္ထဲ၊ ျမိဳ႕ ထဲမွာရွိသမွ် ျပည္သူျပည္သားအားလံုး ျငိမ္သက္စြာ အေလးျပဳခဲ႕ ၾကတာပါ။ အဲဒီတုန္းက က်မက (၇)တန္းေက်ာင္းသူေလာက္ထိပါပဲ။ ဆရာမေမျငိမ္းရဲ႕ အာဇာနည္ေန႕ အလြမ္းဆိုတဲ႕ ပို႕စ္ေလးထဲမွာလဲ “၁၀နာရီ၃၇မိနစ္ဆိုရင္ေတာ့ ရန္ကုန္ျမစ္ထဲမွာ ဆိုက္ကပ္ထားတဲ့ သေဘၤာေတြက ဥၾသ စဆြဲပါေတာ့တယ္။ တခ်ိန္ထဲမွာပဲ လမ္းေပၚမွာသြားေနတဲ့ ေမာ္ေတာ္ကားေတြက ရပ္လိုက္ျပီး ကားဟြန္းေတြ အရွည္ၾကီး တီးပါတယ္။ (အစအဆံုး တစ္မိနစ္ေလာက္ၾကာမယ္ ထင္ပါတယ္) လမ္းေလွ်ာက္လက္စ လူေတြက ေရာက္တဲ့ ေနရာမွာ ရပ္ပါတယ္။ တခ်ိဳ႕က အေလးပါ ျပဳပါေသးတယ္။ က်မတို႔ တမိသားစုလံုးလဲ ျငိမ္ျပီး အေလးျပဳရပါတယ္။ က်မတို႔ တတိုက္လံုး.. ျပီးေတာ့ တလမ္းလံုး … မ်က္ေစ့တဆံုး.. အားလံုးျငိမ္… လို႔။ က်မအဖြား အသက္၇၀ ကေတာ့ ႏွစ္စဥ္ ၀တၱရားမပ်က္ အဲဒီအခ်ိန္ဆို.. သူ႔ပခံုးေပၚက မ်က္ႏွာသုတ္ပု၀ါနဲ႔ မ်က္ရည္ေတြ တို႔သုတ္ျမဲ။ က်မ ကိုယ္တိုင္လည္း ေတာ္ေတာ္ ငယ္ငယ္ကေလးတည္းက အဲဒီအခ်ိန္ေလးမွာ ၾကက္သီးထ တတ္ခဲ့တာ။ ျပီးေတာ့ ငိုခ်င္ေနခဲ့တာ။ အဖြားနဲ႔ အေဖ ေျပာျပထားလို႔ ေကာင္းေကာင္း သိထားတဲ့ အာဇာနည္ၾကီးေတြကို သတိရ လြမ္းတ ႏွေမ်ာစိတ္ နဲ႔ ငိုခ်င္ေနတတ္ခဲ့တာ။”
ဆိုျပီးေတာ႕ အတိတ္တခိ်န္က သမုိင္း၀င္ေန႕ ေလးဆီကို ထပ္တူထပ္မွ် သတိရမိေစပါတယ္။

က်ဆံုးေလျပီးေသာ အာဇာနည္ေခါင္းေဆာင္ၾကီးမ်ားအား အေလးျပဳရင္း က်မရဲ႕ ကိုယ္ထဲမွာလည္း ရဲရဲနီတဲ႕ အာဇာနည္ေသြးေတြ ပြက္ပြက္ဆူလာသလို ခံစားရျပီး က်မလဲ ၾကီးလာလို႕ လူၾကီးျဖစ္ရင္ တေန႕ေန႕က် ႏိုင္ငံေတာ္အတြက္ သစၥာေစာင္႕သိရိုေသျပီး တိုင္းျပည္ အက်ိဳးအတြက္ ကိုယ္႕ အသက္၊ေသြး၊ေခၽြးကို ေနာက္မတြန္႕ စတမ္း စြန္႕ လႊတ္ စြန္႕စားရဲတဲ႕ အာဇာနည္ေတြထဲက အာဇာနည္တစ္ေယာက္ ျဖစ္ေစရမယ္လို႕ ရင္ထဲမွာ ေၾကြးေၾကာ္ခဲ႕ ဖူးပါတယ္။

က်မသင္ခဲ႕ ရတဲ႕ ျမန္မာ႕ သမိုင္းထဲက အေနာ္ရထာမင္း၊ က်န္စစ္သား၊ ဘုရင္႕ ေနာင္၊ အေလာင္းမင္းတရား၊ မဟာဗႏၶဳလ စတဲ႕ သူရဲေကာင္းၾကီးေတြနဲ႕ အတူ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းနဲ႕ တကြ အာဇာနည္ၾကီးမ်ားကိုလည္း အထင္ၾကီးေလးစားခဲ႕ မႈက ကမာၻ႕ သမိုင္းမွာရွိတဲ႕ တျခားႏုိင္ငံေတြရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္မ်ားရဲ႕ အေၾကာင္းျခင္းရာမ်ားနဲ႕ ခ်ိန္ထိုးသံုးသပ္ၾကည္႕ရင္ ျမန္မာျဖစ္ရတာကိုက တန္ဖိုးထား ဂုဏ္ယူစရာ အခ်က္ျဖစ္မိေသးတယ္။ ဒီလို ျမတ္ႏိုးခ်စ္ခင္ျခင္း၊ အေလးအျမတ္ျပဳျခင္းဆိုတဲ႕ ခံစားမႈေတြဟာ ဇြတ္အတြင္း သြတ္သြင္းလို႕ ရတဲ႕ ခံစားမႈမ်ား မဟုတ္ၾကပါဘူး။ ဒါေပမဲ႕ ခက္တာက အေျခခံပညာေက်ာင္းမ်ားသာမက အဆင္႕ ျမင္႕ ပညာ(တကၠသိုလ္) ေက်ာင္းမ်ားမွာေတာင္မွ သမိုင္းဘာသာ သင္ၾကားမႈသည္ ေမးမွာကိုပဲသင္ျပီး၊ သင္တာကို မေတြးပဲက်က္၊ က်က္ထားတာကိုပဲ အလြတ္ျပန္ေရးနဲ႕ အခ်ိန္သိပ္မၾကာခင္ အကုန္ေမ႕သြားတဲ႕ အျပင္ အာဇာနည္ေန႕ ကဲ႕သို႕ေသာ မိမိတို႕ ႏိုင္ငံ ၊ မိမိတို႕ လြတ္လပ္ေရး သမိုင္းနဲ႕ ပါတ္သက္တဲ႕ ေန႕ထူးေန႕ျမတ္၌ ေက်ာင္းပိတ္၊ ရုံးပိတ္၊ ေစ်းပိတ္၊ အလုပ္ခြင္မ်ား ပိတ္ရံုမွလြဲ၍ မည္သည္႕ အထိမ္းအမွတ္ အေလးဂရုျပဳျခင္းမွ်လည္း မရွိသျဖင္႕ မ်ိဳးဆက္သစ္ ေက်ာင္းသားလူငယ္တို႕၏ ကိုယ္ထဲတြင္ ရဲရဲနီေသာ အာဇာနည္ေသြးတို႕ ပြက္ပြက္ဆူဖို႕ေ၀းစြ၊ အာဇာနည္ေန႕ ဆိုသည္မွာ ဘာေန႕လဲ၊ ဘာအတြက္လဲ၊ ဘယ္လိုသမိုင္း၀င္လဲ၊ အာဇာနည္ၾကီး (၉)ဦးမွာ မည္သူေတြနည္း စသည္႕ ေမးခြန္းမ်ားကိုေကာငး္စြာ ေျဖဆိုႏိုင္မည္႕ စိတ္၀င္တစားရွိမည္႕ အေရအတြက္သည္ လက္တစ္ဆုပ္စာ ၁% မွ်သာ ရွိမည္ဆိုလွ်င္ ရင္နာဖြယ္ေကာင္းေပခ်ိမ္႕ မည္။

ထိုသို႕ မျဖစ္ရေလပဲ ၁%မ်ား ေဖြးေဖြးလႈပ္ေသာ္ ၁၀၀% ေက်ာ္ေလေအာင္ အာဇာနည္ေန႕ အထိမ္းအမွတ္ ေဆာင္းပါး၊ ကဗ်ာ၊ ၀တၳဳတို၊ အက္ေဆး၊ သမိုင္းမွတ္တမ္း စသည္႕ စာမ်ားကို ျမန္မာဘေလာ႕ဂါမ်ားမွ တတပ္တအား ၀ိုင္း၀န္း၍ ေရးသားၾကပါရန္ ဆက္လက္ တိုက္တြန္းပါရေစ။

စာၾကြင္း။ ။ အာဇာနည္ေန႕ နဲ႕ ပါတ္သက္တာ တခုခုေရးဖို႕ အတြက္ ဘေလာ႕ဂါသူငယ္ခ်င္း စည္းအျပင္ကကိုျဖိဳးမွ Tag ထား၍ ေသာ္လည္းေကာင္း ကိုရန္ေအာင္မွ “အာဇာနည္ေန႔ဆုိတာကုိ ေမ႔ေမ႔ေပ်ာက္ေပ်ာက္ ျဖစ္ေအာင္ အလုပ္ခံထားရတဲ႔ အေျခအေနမွာ မ်ိဳးခ်စ္ဘေလာ႔ဂါမ်ားက မိမိတုိ႔ သိသမွ်တတ္သမွ်နဲ႔ ငုပ္လွ်ိဳးကြယ္ေပ်ာက္လု ျဖစ္ေနတဲ႔ အမ်ဳိးဂုဏ္၊ ဇာတိဂုဏ္ကုိ ႏႈိးေဆာ္ထုတ္ေဖာ္ရင္း ဘေလာ႔ဂါမ်ားက မိမိတုိ႔ေရးထားတဲ႔ ပုိ႔စ္ေလးမ်ားကုိ ျဖစ္ေစ၊ အသစ္ေရးသားျပီး ပုိ႔စ္ေလးမ်ားကုိ ျဖစ္ေစ တစ္ေနရာတည္းမွာ စုစည္းေဖာ္ျပဖုိ႔ အစီအစဥ္” ေလးအတြက္ စိတ္ပါ၀င္စားစြာေရးသားရင္း က်မ ထပ္မံ၍ Tag လုပ္ခ်င္ေသာသူမ်ားမွာ -
(၁) သူငယ္ခ်င္းၾကီး မ်က္လံုး
(၂) သူငယ္ခ်င္းေလး ေနဘုန္းလတ္
(၃) ခ်စ္ရတဲ႕ မဂ်စ္
(၄) အလုပ္ရႈပ္ေအာင္လုပ္ေနၾက ရန္ေအာင္
(၅) အျမဲကူညီေပးေနၾက ကိုခ်မ္းျမစိုး
(၆) ဂ်ာနယ္ေရွာ္ေဂါက္
(၇) ကိုတက္စလာ နဲ႕
(၈) ကိုေမာင္ရင္ တုိ႕ ပါ။
ေက်းဇူးျပဳ၍ အာဇာနည္ေန႕ အထိမ္းအမွတ္ ေဆာင္းပါး၊ ကဗ်ာ၊ ၀တၳဳတို၊ အက္ေဆး၊ သမိုင္းမွတ္တမ္း တခုခုႏွစ္သက္ရာ အားသန္ရာ ေရးျပီး ဂုဏ္ျပဳၾကေစလုိပါသည္။

မွတ္ခ်က္။ ။ဇူလိုင္(၁၉)ရက္ေန႔ အာဇာနည္ေန႕တြင္ေခါင္းေဆာင္ၾကီးမ်ားကို ေအာင့္ေမ့လြမ္းဆြတ္ဂုဏ္ျပဳေသာအားျဖင္႕ ဘေလာက္မ်ားကို တိတ္ဆိတ္ျငိမ္သက္စြာ ထားရွိၾကပါရန္အၾကံျပဳတိုက္တြန္းအပ္ပါသည္။ မိတ္ေဆြဘေလာက္ဂါအသီးသီးအားလည္းကူညီတိုက္တြန္း ေပးပါရန္... ကူညီေတာင္းခံအပ္ပါသည္။

No comments: